Monique Renault, Ines Sedan και Patricio Plaza συμμετέχουν στα εργαστήρια και τις συζητήσεις του 3ου Be there! Corfu Animation Festival. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ – ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ | WORKSHOPS – DISCUSSIONS
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ | WORKSHOP: Monique Renault
H Monique Renault θα παρουσιάσει το συνολικό έργο της στο 3ο Be there! Corfu Animation Festival, ενώ θα συμμετέχει σε ανοιχτή συζήτηση με το κοινό.
Monique Renault will present her film retrospective at the 3rd Be there! Corfu Animation Festival, and will headline an open discussion with the audience.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ | DISCUSSION: "Αnimation στην Αργεντινή: Ταλέντα, προβλήματα και ευκαιρίες" | Argentinian animation: Talents, problems and opportunities
Συμμετέχοντες | Participants: Inès Sedan, Patricio Plaza, Βασίλης Κρουστάλλης | Vassilis Kroustallis (καλλιτεχνικός διευθυντής | artistic director, Be there!Corfu Animation Festival)
Η τέχνη του animation στην Αργεντινή έχει μια μακρά ιστορία, καθώς κατέχει τα πρωτία στη δημιουργία της πρώτης ταινίας animation μεγάλου μήκους (El Apóstol, Quirino Christiani 1917, μια ταινία που δεν σώζεται στις μέρες μας). Οι πρόσφατες τεχνικές εξελίξεις στο animation (όπως η συντριπτική χρήση του computer animation) έχουν την τάση να θολώνουν κάπως τη διάκριση μεταξύ των εθνικών ταυτοτήτων στον τομέα του animation.
Ωστόσο οι Αργεντίνοι animators διατηρούν κατά κάποιο τρόπο ένα χαρακτηριστικό προσωπικό, «χειροποίητο» στοιχείο στην τεχνική τους, συνυφασμένο τις περισσότερες φορές με ένα ισχυρό πολιτικό-κοινωνικό θέμα.
Ο σκοπός αυτής της συζήτησης είναι να διερευνηθεί το πώς οι νέοι, αλλά καταξιωμένοι animators από την Αργεντινή βιώνουν την κατάσταση στη χώρα τους και πέρα από αυτήν, τα προβλήματα που καλούνται να διαχειριστούν και τις ευκαιρίες που τους προσφέρονται προβάλλοντας το έργο τους στο εξωτερικό διατηρώντας την ίδια στιγμή έστω και ως υπαινιγμό τον χαρακτήρα της Αργεντινής στα έργα τους.
Argentinian animation has a long history, with the first feature animated film ever (El Apóstol, Quirino Christiani 1917, now lost) to be made in Argentina. Recent technical developments in animation (such as the overwhelming use of computer animation) have tended to somehow blur the distinction between national identities in the animated field. Yet Argentinian animators omehow retain a characteristic personal, 'hand-made' element in their animating technique, tied up most of the times with a strong political-social theme.
The purpose of this panel discussion is to investigate how young but distinguished animators from Argentina experience the situation in their own country and beyond, the problems they need to handle, and the opportunities offered by showcasing their work abroad, while at the same time retaining a modicum of Argentinian character.